Σύντομη Ιστορική Αναδρομή της Κύπρου
Η ιστορία της Κυπριακής Δημοκρατίας
Η ιστορία της Κύπρου είναι αρχαιότατη. Τα πρώτα ευρήματα ανάγονται στη λίθινη εποχή και αργότερα την εποχή των Μυκηναίων. Κατά την ελληνιστική περίοδο άνθισαν οι τέχνες, και η λατρεία των δώδεκα θεών με ιερά σε όλο το νησί. Κατά τη ρωμαϊκή περίοδο ο απόστολος Παύλος εκχριστιάνισε το ρωμαίο διοικητή και έτσι η Κύπρος έγινε το πρώτο νησί με χριστιανό ηγέτη. Κατά την βασιλεία τ ου Μεγάλου Κωνσταντίνου η Κύπρος έγινε τμήμα της Βυζαντινής αυτοκρατορίας.
Κατά την περίοδο 647-965 η Κύπρος τέθηκε υπό καθεστώς ουδέτερης συγκυριαρχίας Βυζαντινών και Αράβων. Το 965 ξαναπέρασε στη βυζαντινή κυριαρχία με τη Λευκωσία να αποτελεί την πρωτεύουσα του νησιού. Το 1191 ο Ριχάρδος ο Λεοντόκαρδος κατέλαβε την Κύπρο και την πούλησε στους Ναΐτες ιππότες. Οι Κύπριοι τέθηκαν σε καθεστώς δουλείας από τους δυτικούς κατακτητές. Το 1489 η Κύπρος μεταβιβάστηκε στους Βενετούς. Η βενετοκρατία διήρκησε ως το 1571, οπότε και το νησί κατακτήθηκε από τους Τούρκους, μετά από την άλωση της Λευκωσίας και την ενδεκάμηνη πολιορκία της Αμμοχώστου.
Κατά την περίοδο 647-965 η Κύπρος τέθηκε υπό καθεστώς ουδέτερης συγκυριαρχίας Βυζαντινών και Αράβων. Το 965 ξαναπέρασε στη βυζαντινή κυριαρχία με τη Λευκωσία να αποτελεί την πρωτεύουσα του νησιού. Το 1191 ο Ριχάρδος ο Λεοντόκαρδος κατέλαβε την Κύπρο και την πούλησε στους Ναΐτες ιππότες. Οι Κύπριοι τέθηκαν σε καθεστώς δουλείας από τους δυτικούς κατακτητές. Το 1489 η Κύπρος μεταβιβάστηκε στους Βενετούς. Η βενετοκρατία διήρκησε ως το 1571, οπότε και το νησί κατακτήθηκε από τους Τούρκους, μετά από την άλωση της Λευκωσίας και την ενδεκάμηνη πολιορκία της Αμμοχώστου.
Κατά την τουρκοκρατία ο ελληνικός πληθυσμός του νησιού συρρικνώθηκε λόγω κακοδιοίκησης και βαριάς φορολογίας, ενώ βίαιοι εξισλαμισμοί αναγκάζει πολλούς Έλληνες να γίνουν κρυπτοχριστιανοί. Το 1878 ο σουλτάνος παραχωρεί την Κύπρο στους Άγγλους.
Με την αγγλική κυριαρχία αναζωπυρώνεται το εθνικό αίτημα για ένωση με την Ελλάδα που έχει στο μεταξύ αποκτήσει την ανεξαρτησία της. Το 1914 η Αγγλία προσαρτεί την Κύπρο, ενώ το 1925 ανακηρύσσεται αποικία του αγγλικού Στέμματος. Το 1931 εξεγείρονται οι Έλληνες Κύπριοι και η Αγγλία απαντά με επιβολή διδακτορικών μέτρων. Το 1950 εκλέγεται ο αρχιεπίσκοπος Μακάριος, ενώ γίνονται δύο προσφυγές στον ΟΗΕ για αυτοδιάθεση του νησιού. Το 1955 αρχίζει ο ένοπλος αγώνας υπό την ηγεσία του συνταγματάρχη Γρίβα. Οι Άγγλοι υποκινούν επιθέσεις των τουρκοκυπρίων εναντίον των Ελλήνων του νησιού. Ελληνοτουρκικές συνομιλίες καταλήγουν σε συμφωνία για δημιουργία ανεξάρτητης Κυπριακής δημοκρατίας.
Με την αγγλική κυριαρχία αναζωπυρώνεται το εθνικό αίτημα για ένωση με την Ελλάδα που έχει στο μεταξύ αποκτήσει την ανεξαρτησία της. Το 1914 η Αγγλία προσαρτεί την Κύπρο, ενώ το 1925 ανακηρύσσεται αποικία του αγγλικού Στέμματος. Το 1931 εξεγείρονται οι Έλληνες Κύπριοι και η Αγγλία απαντά με επιβολή διδακτορικών μέτρων. Το 1950 εκλέγεται ο αρχιεπίσκοπος Μακάριος, ενώ γίνονται δύο προσφυγές στον ΟΗΕ για αυτοδιάθεση του νησιού. Το 1955 αρχίζει ο ένοπλος αγώνας υπό την ηγεσία του συνταγματάρχη Γρίβα. Οι Άγγλοι υποκινούν επιθέσεις των τουρκοκυπρίων εναντίον των Ελλήνων του νησιού. Ελληνοτουρκικές συνομιλίες καταλήγουν σε συμφωνία για δημιουργία ανεξάρτητης Κυπριακής δημοκρατίας.
Εθνική Οργάνωση Κυπρίων Αγωνιστών
E.O.K.A. RIK - CYBC Documentary |
ΕΟΚΑ - ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΝΝΑΟΥΡΟΥ
|
Στις 16.8.1960 ιδρύεται επίσημα η Κυπριακή δημοκρατία με πρώτο πρόεδρο τον αρχιεπίσκοπο Μακάριο. Το 1963 εξεγείρονται οι τουρκοκύπριοι του νησιού. Οι διακοινοτικές ταραχές κλιμακώνονται. Η Τουρκία κάνει αεροπορικές επιθέσεις εναντίον της Κύπρου τον Αύγουστο του 1964, ενώ η Ελλάδα στέλνει μυστικά στρατό στο νησί. Καινούριες διακοινοτικές συγκρούσεις γίνονται το 1965 και το 1967. Στην Ελλάδα επιβάλλεται δικτατορία. Ανακαλείται η ελληνική μεραρχία από την Κύπρο. Οι σχέσεις ανάμεσα στον αρχιεπίσκοπο Μακάριο και την ελληνική χούντα οξύνονται. Σχεδιάζεται πραξικόπημα εναντίον του Μακαρίου.
Τα πρώτα βήματα της Κυπριακής Δημοκρατίας
Κάθε 1η Οκτωβρίου, ημέρα που επιλέχθηκε για να γιορτάζεται η επέτειος της ίδρυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας, ελάχιστοι θυμούνται το γεγονός ότι το κράτος μας δεν χρησιμοποιούσε πάντα τον ελληνικό εθνικό ύμνο στις επίσημες τελετές του. Η Κυπριακή Δημοκρατία που μόλις είχε ιδρυθεί τότε, ανέθεσε το 1962 στον Κύπριο συνθέτη Σόλωνα Μιχαηλίδη να συνθέσει τον κυπριακό κρατικό ύμνο.
Ο ύμνος γράφτηκε λοιπόν αλλά δεν έμελλε να καθιερωθεί ποτέ. Κάποιες πηγές λένε ότι Αρχιεπίσκοπος Μακάριος χρησιμοποίησε το συγκεκριμένο κομμάτι όταν τον Ιούνιο και Νοέμβριο του 1962 πραγματοποίησε επίσημες επισκέψεις σε Ουάσινγκτον και Άγκυρα. Άλλοι λένε ότι στις επισκέψεις αυτές δεν ακούστηκε η σύνθεση του Σ.Μιχαηλίδη αλλά ένα ουδέτερο κλασικό κομμάτι.
Μετά τις δικοινοτικές ταραχές και την αποχώρηση των Τουρκοκυπρίων από την βουλή και την κυβέρνηση, στις 18 Νοεμβρίου του 1966 με απόφασή του το Υπουργικό Συμβούλιο αποφάσισε την υιοθέτηση ως Εθνικού Ύμνου της Κύπρου της μουσικής του Ελληνικού Εθνικού Ύμνου, και η απόφαση αυτή παραμένει σε ισχύ μέχρι σήμερα.
Το θέμα ανακινήθηκε και επί Βασιλείου από τον ίδιο τον πρόεδρο σε κάποια συνέντευξη του αλλά δέχτηκε δριμύτατη κριτική από όλους πλην του ΑΚΕΛ με αποτέλεσμα να ενταφιαστεί. Επίσης, κατά τις συζητήσεις για το σχέδιο Ανάν προκηρύχθηκε διαγωνισμός και ανατέθηκε σε τριμελή ομάδα η δημιουργία νέου ύμνου.
Ο ύμνος γράφτηκε λοιπόν αλλά δεν έμελλε να καθιερωθεί ποτέ. Κάποιες πηγές λένε ότι Αρχιεπίσκοπος Μακάριος χρησιμοποίησε το συγκεκριμένο κομμάτι όταν τον Ιούνιο και Νοέμβριο του 1962 πραγματοποίησε επίσημες επισκέψεις σε Ουάσινγκτον και Άγκυρα. Άλλοι λένε ότι στις επισκέψεις αυτές δεν ακούστηκε η σύνθεση του Σ.Μιχαηλίδη αλλά ένα ουδέτερο κλασικό κομμάτι.
Μετά τις δικοινοτικές ταραχές και την αποχώρηση των Τουρκοκυπρίων από την βουλή και την κυβέρνηση, στις 18 Νοεμβρίου του 1966 με απόφασή του το Υπουργικό Συμβούλιο αποφάσισε την υιοθέτηση ως Εθνικού Ύμνου της Κύπρου της μουσικής του Ελληνικού Εθνικού Ύμνου, και η απόφαση αυτή παραμένει σε ισχύ μέχρι σήμερα.
Το θέμα ανακινήθηκε και επί Βασιλείου από τον ίδιο τον πρόεδρο σε κάποια συνέντευξη του αλλά δέχτηκε δριμύτατη κριτική από όλους πλην του ΑΚΕΛ με αποτέλεσμα να ενταφιαστεί. Επίσης, κατά τις συζητήσεις για το σχέδιο Ανάν προκηρύχθηκε διαγωνισμός και ανατέθηκε σε τριμελή ομάδα η δημιουργία νέου ύμνου.
Η Τουρκία με το πρόσχημα πως κινδυνεύουν οι τουρκοκύπριοι πραγματοποιεί εισβολή στο νησί στις 20 Ιουλίου του 1974. Στην Ελλάδα πέφτει η χούντα και αποκαθίσταται η δημοκρατία. Ακολουθεί κατοχή του βόρειου τμήματος της Κύπρου.
Μεταφορά εποίκων.
Μεταφορά εποίκων.
Η Τουρκική εισβολή στην Κύπρο με την κωδική ονομασία «Αττίλας» ξεκίνησε την αυγή της 20ης Ιουλίου 1974, με αποβατικές και αεροπορικές επιχειρήσεις. Συμμετείχαν συνολικά γύρω στους 40.000 άνδρες υπό τη διοίκηση του αντιστρατήγου Νουρετίν Ερσίν. Η ελληνική πλευρά πιάστηκε στον "ύπνο" και η αντίδρασή της εκδηλώθηκε με μεγάλη καθυστέρηση. Η Τουρκία υποστήριξε ότι δεν επρόκειτο για εισβολή, αλλά για «ειρηνική επέμβαση», με σκοπό την επαναφορά της συνταγματικής τάξης στην Κύπρο, που είχε καταλυθεί από το πραξικόπημα κατά του Μακαρίου (15 Ιουλίου 1974).
Τα τουρκικά αποβατικά σκάφη άρχισαν να αποβιβάζουν δυνάμεις ανενόχλητα στην περιοχή Πέντε Μίλι, οκτώ χιλιόμετρα δυτικά της Κερύνειας, λίγο μετά τις 5 το πρωί της 20ης Ιουλίου. Σχεδόν ταυτόχρονα, σμήνη τουρκικών αεροπλάνων άρχισαν τις επιθέσεις, συνεχώς και κατά κύματα κατά της ευρύτερης περιοχής της Κερύνειας και της Λευκωσίας, ενώ άλλα αεροσκάφη και ελικόπτερα επιχειρούσαν ρίψεις αλεξιπτωτιστών σε επίκαιρα σημεία. Οι κάτοικοι βρέθηκαν στο έλεος των εισβολέων. Άοπλοι πολίτες δολοφονήθηκαν, γυναίκες βιάστηκαν και αιχμάλωτοι στρατιώτες εκτελέστηκαν (Πηγή: Σαν σήμερα).
Τα τουρκικά αποβατικά σκάφη άρχισαν να αποβιβάζουν δυνάμεις ανενόχλητα στην περιοχή Πέντε Μίλι, οκτώ χιλιόμετρα δυτικά της Κερύνειας, λίγο μετά τις 5 το πρωί της 20ης Ιουλίου. Σχεδόν ταυτόχρονα, σμήνη τουρκικών αεροπλάνων άρχισαν τις επιθέσεις, συνεχώς και κατά κύματα κατά της ευρύτερης περιοχής της Κερύνειας και της Λευκωσίας, ενώ άλλα αεροσκάφη και ελικόπτερα επιχειρούσαν ρίψεις αλεξιπτωτιστών σε επίκαιρα σημεία. Οι κάτοικοι βρέθηκαν στο έλεος των εισβολέων. Άοπλοι πολίτες δολοφονήθηκαν, γυναίκες βιάστηκαν και αιχμάλωτοι στρατιώτες εκτελέστηκαν (Πηγή: Σαν σήμερα).
Το κυπριακό πρόβλημα παραμένει άλυτο. Ο αρχιεπίσκοπος Μακάριος αναλαμβάνει και πάλι πρόεδρος, αλλά πεθαίνει το 1977. Στη συνέχεια αναλαβάνουν πρόεδροι της Κυπριακής Δημοκρατίας οι Σπύρος Κυπριανού, Γεώργιος Βασιλείου το 1988, Γλαύκος Κληρίδης το 1994, Τάσος Παπαδόπουλος το 2003 και Δημήτριος Χριστόφιας το 2008.
Το 2004 η Κύπρος προσχωρεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ από το 2008 είναι μέλος της Ευρωζώνης.
Το 2004 ο ΟΗΕ προτείνει το λεγόμενο «σχέδιο Ανάν» για να επανενωθεί η Κύπρος, αλλά το σχέδιο απορρίπτεται από την Κύπρο ως άδικο, ρατσιστικό και επικίνδυνο για την πολιτική και οικονομική σταθερότητα του νησιού. Το Κυπριακό πρόβλημα εξακολουθεί ως σήμερα να είναι άλυτο.
Το 2004 ο ΟΗΕ προτείνει το λεγόμενο «σχέδιο Ανάν» για να επανενωθεί η Κύπρος, αλλά το σχέδιο απορρίπτεται από την Κύπρο ως άδικο, ρατσιστικό και επικίνδυνο για την πολιτική και οικονομική σταθερότητα του νησιού. Το Κυπριακό πρόβλημα εξακολουθεί ως σήμερα να είναι άλυτο.
Μια νέα εποχή άρχισε για την Κύπρο την 1η Μαΐου 2004,
όταν αυτή κατέστη επίσημα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.)
όταν αυτή κατέστη επίσημα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.)
Η πορεία της Κύπρου προς την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) άρχισε από το 1972, όταν η Κυπριακή Δημοκρατία υπέγραψε Συμφωνία Σύνδεσης με την Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (ΕΟΚ). Οι σχέσεις αυτές εξελίχθηκαν σταδιακά. Παρά τις δύσκολες συνθήκες που δημιουργήθηκαν μετά την τουρκική εισβολή του 1974 και την κατοχή μεγάλου τμήματος της Kυπριακής επικράτειας, πράγμα που οδήγησε στην καθυστέρηση της υπογραφής της συμφωνίας για Τελωνειακή Ένωση με την ΕΟΚ, αυτή υπογράφτηκε τελικά το 1987.
Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ’80, οι δεσμοί της Κύπρου με την ΕΟΚ είχαν βασικά εμπορικό χαρακτήρα. Μετά την υποβολή αίτησης ένταξης, το 1990, η ευρωπαϊκή πορεία της Κύπρου αναβαθμίστηκε σταδιακά και τέθηκε σε σταθερές βάσεις, για να καταστεί σήμερα κυρίαρχη πολιτική επιλογή της κυβέρνησης, ολόκληρης της πολιτικής ηγεσίας και του λαού στο σύνολο του. Ο στόχος της ένταξης συνιστούσε την πιο ελπιδοφόρα προοπτική για την κατοχύρωση ενός ειρηνικού μέλλοντος για το λαό της Κύπρου, μέσα σε συνθήκες ασφάλειας και ευημερίας.
Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ’80, οι δεσμοί της Κύπρου με την ΕΟΚ είχαν βασικά εμπορικό χαρακτήρα. Μετά την υποβολή αίτησης ένταξης, το 1990, η ευρωπαϊκή πορεία της Κύπρου αναβαθμίστηκε σταδιακά και τέθηκε σε σταθερές βάσεις, για να καταστεί σήμερα κυρίαρχη πολιτική επιλογή της κυβέρνησης, ολόκληρης της πολιτικής ηγεσίας και του λαού στο σύνολο του. Ο στόχος της ένταξης συνιστούσε την πιο ελπιδοφόρα προοπτική για την κατοχύρωση ενός ειρηνικού μέλλοντος για το λαό της Κύπρου, μέσα σε συνθήκες ασφάλειας και ευημερίας.
Ορισμένοι ιστορικοί σταθμοί στην εξέλιξη αυτής της πορείας είναι:
1. Η Συμφωνία Σύνδεσης, το 1973. 2. Η Τελωνειακή Ένωση, το 1987. 3. Η υποβολή αίτησης ένταξης το 1990. 4. Η Γνωμοδότηση της Επιτροπής της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, το 1993. 5. Η απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της Κέρκυρας, το 1994. 6. Η απόφαση της 6ης Μαρτίου 1995. 7. Η έναρξη των διαπραγματεύσεων ένταξης, Μάρτιος 1998. 8. Η απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του Ελσίνκι, Δεκέμβριος 1999. 9. Η απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της Κοπεγχάγης, Δεκέμβριος 2002 . 10. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε την ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ, με 507 ψήφους υπέρ, 29 εναντίον και 26 αποχές, 9 Απριλίου 2003. 11. O Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Τάσσος Παπαδόπουλος υπογράφει, στις 16 Απριλίου 2003, στην Αθήνα, τη Συνθήκη Προσχώρησης της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Πηγή: Δήμος Λακατάμιας
|
Τη Συνθήκη υπογράφουν και οι ηγέτες και των άλλων εννιά υπό ένταξη κρατών, δηλαδή, Τσεχίας, Εσθονίας, Ουγγαρίας, Λετονίας, Λιθουανίας, Μάλτας, Πολωνίας, Σλοβακίας και Σλοβενίας. Πρόκειται για την πέμπτη και μεγαλύτερη διεύρυνση στην ιστορία της ΕΕ. Η προηγούμενη έγινε το 1995 όταν εντάχθηκαν στην Κοινότητα η Αυστρία, η Σουηδία και η Φινλανδία.
12. Την 1η Μαΐου 2004 η Κύπρος εντάχθηκε επίσημα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ από το 2008 είναι μέλος της Ευρωζώνης. |
Η Κύπρος σήμερα, μέλος της Ενωμένης Ευρώπης, αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα συμβίωσης των λαών της. Μετά την εισβολή των Τούρκων, στην τουρκική μειονότητα προστέθηκαν οι έποικοι. Αυτοί είναι Τούρκοι που μεταφέρθηκαν από το εσωτερικό της Τουρκίας και εγκαταστάθηκαν στο νησί. Η εισβολή υποχρέωσε τους Ελληνοκύπριους κατοίκους του βόρειου τμήματος του νησιού να εγκαταλείψουν τα σπίτια και τις περιουσίες τους και να συγκεντρωθούν στις νότιες περιοχές. Διακόσιες χιλιάδες Ελληνοκύπριοι έγιναν πρόσφυγες μέσα στην ίδια τους τη χώρα, ενώ πολλές χιλιάδες άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους ή έπαψαν να δίνουν σημεία ζωής (αγνοούμενοι).
Πηγή: Υπουργείο Εξωτερικών της Κυπριακής Δημοκρατίας
Πηγή: Δήμος Λακατάμιας
Πηγή: Σαν σήμερα
Πηγή: Δήμος Λακατάμιας
Πηγή: Σαν σήμερα